Ρώτα με για τον Νino Rota

Όταν πρωτοάκουσα τη μουσική του Nino Rota μου είχε δημιουργηθεί η εντύπωση ότι μπορείς να την ακούς να έρχεται από παντού. Μία φορά την είχα ακούσει να βγαίνει από ένα περίπτερο που μετατράπηκε σε ένα μεγάλο τσίρκο. Μία άλλη φορά από ένα διερχόμενο αμάξι, κάποιον κρατώντας μία τούμπα να του φουσκώνει τα λάστιχα και να γλιστράει στο δρόμο αργά σαν ατμόπλοιο. Μπορώ να την φανταστώ να είναι μουσική υπόκρουση σε καταστροφές μεγαλουπόλεων, να συνοδεύει την βραδινή πορεία των σκουπιδιάρικων, να γλιστράει σε κόκκινα χαλιά και να κουρδίζεται από ρουλέτες σε καζίνο, να περνάει μέσα από τους καπνούς των τσιγάρων σε παράνομες λέσχες, να μοιράζεται με κλεφτές ματιές. Την είχα ακούσει για πρώτη φορά στα ακουστικά καθώς προχωρούσα στο δρόμο και στα πρώτα δευτερόλεπτα περίμενα να εμφανιστεί αιφνιδιαστικά η μπάντα στο παραπάνω στενό μαζί με τους ακροβάτες...